1 NOVEMBER 2019 • DOOR ANNETTE BORN
Helaas is niet iedere patiënt gebaat bij een maagverkleinende operatie. 25 procent van de operatiepatiënten blijkt van een koude kermis thuis te komen.
De maagverkleinende operatie brengt niet het gewenste resultaat, geen enkel resultaat, of men komt na verloop van tijd weer aan. Dit kan zelfs oplopen tot ‘net zo zwaar als voor de operatie’. Iets wat een nachtmerrie is.
Stel je eens voor: je hebt de keuze gemaakt voor een maagverkleinende operatie, hebt bent door de screeningen heen gekomen, hebt een behoorlijk gecompliceerde operatie ondergaan. En wat blijkt? Er is geen resultaat, of vrijwel geen resultaat, of wel resultaat maar slechts voor korte duur. Dat maakt moedeloos in het kwadraat.
De vraag die ik het laatste jaar vrijwel iedere dag moet beantwoorden: ‘Wat zijn er voor opties als dit je overkomt?’
Wanneer er per jaar in ziekenhuis A zo’n twaalfhonderd operaties plaatsvinden, zijn er nog altijd driehonderd patiënten die dus niet zo’n fantastisch resultaat behalen. Aan zo’n grote groep mag je niet voorbij gaan. Helaas zijn er weinig oplossingen wanneer dit je overkomt.
In sommige ziekenhuizen is er nog een operatie bespreekbaar. Een nieuwe operatie waarbij men een nieuwe techniek gebruikt zodat er toch nog een mogelijkheid bestaat om (meer) af te vallen.
Men noemt dit een re-do-operatie. Zo kan een Gastric Bypass-operatie worden omgezet in een Distale Gastric Bypass. Bij deze operatie wordt de dunne darm nog meer buiten spel gezet. Het gevolg hiervan is dat er vrijwel geen opname van voedingsstoffen plaatsvindt en men dan zal afvallen, tenminste, dat mag je verwachten. Ook is er een mogelijkheid om bij een reeds uitgevoerde Gastric Bypass-operatie een maagring (fobi-ring) te plaatsen. Deze ring zorgt ervoor dat de patiënt geremd wordt in het eten van te grote porties.
Het ei van Columbus?
Nee. Ook met een ring om de maag ben je beslist niet verzekerd van meer gewichtsverlies. Ik ben zelf sceptisch over deze methode. Met name omdat het me aan de barbaarse manier van afvallen doet denken in de periode dat ik zelf een maagband had. Is de Distale Gastric Bypass dan dé truc? Je zou het bijna denken, want met een voedingsopname van ‘heel weinig’ val je wel af.
Echter, alles heeft en keerzijde.
Inmiddels leef ik zelf ruim vier jaar met een Distale Gastric Bypass in mijn lichaam. De operatie heeft me veel gebracht. Ik ben eindelijk afgevallen én stabiel in gewicht. Je zou kunnen zeggen dat dit de ultieme truc is. Helaas is er vrij weinig informatie te vinden over deze operatie waardoor men veel denkt dat deze operatie enkel hosanna betekent. En dat is een grote misvatting.
Daarom vind ik het heel belangrijk om de nadelen van een Distale Gastric Bypass op een rijtje te zetten.
- chronische diarree (altijd), vette ontlasting
- heel vaak naar het toilet voor een grote boodschap
- aambeien
- buikpijn
- chronisch vitaminetekort
- strengere controles bij de internist, vaker op controle
- altijd honger
- veel last van dalende suikerspiegel
- ontlasting stinkt verschrikkelijk
- kans op ruiken uit de mond
- veel last van gas in de buik, winderigheid
- poepongelukjes
- chronisch vermoeid
- het koud hebben
- slechte weerstand
- grote kans dat de operatie teveel van je lichaam vraagt
- teveel afvallen
- zeer pijnlijke billen
- problemen met het gebit, niet wetenschappelijk bewezen
- het slikken van extra vitamines
- kans op ondervoeding
- kans op ziekenhuisopname i.v.m tekorten
Zo’n Distale Gastric Bypass vraagt nogal wat van je. Niet enkel van jezelf, ook van je lijf. Van je mentale gezondheid.
Denk goed na voordat je met een eventuele ‘re-do ‘vraag naar de chirurg stapt. Het is soms loodzwaar. Ik spreek uit ervaring. Ja, ik ben op een gezond gewicht. Ja, ik draag een normale confectiemaat. Ja, ik ben heel blij dat ik deze stap destijds heb gezet. Maar, ik betaal een hoge prijs. Iedere dag weer.
Mensen zullen mij niet horen klagen of iets aan mij merken, want dit was mijn keuze.
Maar er zijn dagen dat ik bijna niet kan zitten omdat ik enorme last heb van de aambeien die steeds weer terugkomen. Of dat ik zo’n enorme buikkrampen heb dat ik bijna een tweede bevalling vermoed. De antibiotica-kuren van de laatste jaren zijn niet aan te slepen geweest. Ik had galsteenaanvallen, een afschuwelijke kaakontsteking, oorontstekingen, en er zijn vier kiezen getrokken. Of dit allemaal in direct verband staat met de operatie, dat is een vraagteken. Feit blijft dat het me allemaal overkwam na de Distale Gastric Bypass.
Zou ik dit van tevoren weten, deed ik deze operatie dan weer?
Ja. Zonder aarzelen. Echter, voor niets gaat de zon op. Hoe je het ook wendt of keert, op de één of andere manier hebben we levenslang.