SEPTEMBER 2020 • DOOR ANNETTE BORN VOOR FITFORME
Ik zie mezelf nog zitten, buiten voor het ziekenhuis waar ik werd geopereerd. Het was een grauwe dag. We waren veel te vroeg en om de tijd wat te doden nam ik plaats op een bankje voor het ziekenhuis terwijl de man naar een koffieautomaat zocht.
Het was koud. Ik voelde een staat van opwinding. Vandaag zou het eindelijk gebeuren, vandaag zou ik een Gastric Bypass-operatie ondergaan. Nadat mijn leven bijna volledig in het teken had gestaan van lijnen en lijden. Van afvallen en weer aankomen. Vandaag zou ik voorgoed met deze ellende af gaan rekenen.
Terwijl de man aankwam met een kop koffie en ik mezelf moest verbijten er geen slok van te nemen, ik moest immers nuchter zijn, kwam er een gezellige man op leeftijd naast me zitten. Hij kwam duidelijk uit de plaats waar het ziekenhuis zich bevond, zo’n Amsterdamse man met het hart op de tong.
Binnen no-time kende ik zijn levensverhaal en gaf hij mij mooie woorden mee, waaronder: ‘Ja, meissie je moet zelf de slingers ophangen hoor. Een ander doet het niet voor je.’
Waarna hij het ziekenhuis binnenliep, alleen. Hij was sinds enkele jaren weduwnaar. Hij was niet verzuurd, hij genoot van het leven. Een leven wat hij na de dood van zijn vrouw een nieuwe invulling had gegeven. Ik was onder de indruk van zijn optimisme.
Niet veel later stapten we via de draaideur naar binnen. Nu was het mijn tijd. Met de lift naar de achtste etage om mij te melden voor de ingreep. Ik voelde een gezonde spanning, het klinkt wellicht gek. Het gevoel alsof ik op schoolreis zou gaan. Er zou iets heel bijzonders gaan gebeuren. Op mijn ziekenhuisbed lag het shirt wat ik zou dragen tijdens de operatie al klaar. Op het nachtkastje naast mijn bed stond een klein bekertje met de pre-medicatie die ik moest innemen.
Het was een vreemde gewaarwording: zo zit je buiten op een bankje, zo ben je een echte patiënt.
Samen met drie andere dames deelden we de verpleegzaal. Het schept een band wanneer je allemaal voor hetzelfde euvel komt. Al snel veranderde de verpleegzaal in een kippenhok. De sfeer was opvallend goed en we waren allemaal in het volste vertrouwen dat we aan de start stonden van een nieuw begin. Een mooi nieuw begin.
Nadat dame 1 een tijdje weg was, werd ik met bed en al naar het gedeelte gereden waar de operatie plaats zou vinden. Dat is het enige moment geweest waarin ik me een beetje zenuwachtig voelde. Eenmaal binnen in het operatiekwartier viel dit gevoel direct van me af. Wat was iedereen aardig, er was eigenlijk teveel afleiding om me nog ergens nerveus over te maken.
Er werd een infuus geprikt, ik kreeg een warme deken. In de operatiekamer stapte ik over op de operatietafel terwijl de anesthesist de narcose klaarmaakte.
Ik zocht naar een mooie herinnering om mee in slaap te vallen. Dat was een advies van een bevriende anesthesist: ‘Wanneer je aan iets moois denkt is de kans heel groot dat je op een prettige manier uit de narcose ontwaakt.’ Ik dacht aan mijn geliefde Gran Canaria, aan de blauwe zee en verder kwam ik niet. Toen ik verder wilde gaan werd ik namelijk al wakker en was de operatie achter de rug. ‘Is dit het nou?’, dacht ik.
Totale euforie maakte zich van mij meester. ‘Nu alleen nog maar afvallen’. Dat het niet altijd zo simpel zou zijn daar kwam ik later achter.
Ik had in elk geval een prachtige start, ik voelde me goed en had vrijwel geen pijn. Hoogstens wat ongemak. Na een paar uur liep ik alweer op de gang. Kon ik zelf naar het toilet en kon ik bijna niet geloven dat ik een operatie achter de rug had. De volgende dag mocht ik naar huis. Een paar dagen later liep ik weer buiten. Nog een paar dagen later deed ik voor de eerste keer heel voorzichtig boodschappen.
Was ik dan zo’n geluksvogel? Ja, niet alles heb je echter zelf in de hand. Uiteraard kan een operatie ook een risico betekenen, al komt dat maar heel weinig voor.
Wat ik jullie mee wil geven in dit blog is dat je veel zelf in de hand hebt om een goede operatie door te maken.
Mijn advies:
Alles wat je zelf in de hand hebt om een goede start te maken, doe dat ook. Je doet jezelf tekort wanneer je dat niet doet.
– Zorg ervoor dat je voor de operatie al wat bent afgevallen, vaak is dat ook een eis van de chirurg. Waarom: dit is niet alleen voor jezelf heel prettig, de chirurg moet tijdens de operatie je lever optillen. Dat is een lastige klus voor de chirurg. Mensen met obesitas hebben vaak een vervette lever. Wanneer je wat gewicht verliest voor de operatie kan de chirurg de lever makkelijker optillen omdat er al wat vet is geslonken. Je helpt hiermee dus niet enkel jezelf maar ook de chirurg.
– Ga ruim voor de operatie bewegen. Wellicht doe je al aan beweging, zorg er in elk geval voor dat je in beweging blijft. Hiermee verbeter je jouw conditie wat de operatie en de longen zeer ten goede komt. Los daarvan gaat bewegen bij je dagelijkse leven horen wanneer je een maagverkleining hebt. Door vooraf dat bewegen al eigen te maken, hoef je niet te wennen aan deze nieuwe structuur in je leven.
– Neem afscheid van bepaalde voeding. Met een maagverkleining hoef je echt niet als een non te leven. Je zult begrijpen dat het met een maagverkleining toch anders eten is. Het is dan ook goed om afscheid te nemen van etenswaren die je wellicht na de operatie niet meer kunt verdragen, of beter niet meer kunt eten. Maak daar een soort ritueeltje van. Voor mijn operatie maakte ik een lijstje van alles wat ik nog heel graag zou willen eten. Dat waren niet eens zulke opzienbarende voedingsmiddelen, maar ik wist niet wat ik na de operatie zou kunnen verwachten. Dus nam ik heel bewust afscheid.
– Ga niet voor de operatie alles eten wat los en vast zit! Doe het niet, ik zie het vaak gebeuren dat mensen er nog van alles in proppen onder het motto: ‘Nu kan het nog’. Dat is niet de bedoeling, bovendien moet je juist zien af te vallen.
– Eet tijdens de vloeibare periode geen babyvoeding! Ook iets wat ik veel hoor in mijn praktijk. Babyvoeding is gemaakt om te groeien en bevat ontzettend veel calorieën.
– Stop met roken, het liefste zes weken voor de operatie. Lukt dat niet: iedere dag die je bent gestopt voor de operatie is winst.
– Let op je suiker- en vet-inname. Wanneer je deze twee boosdoeners al een beetje uit je leven wist dan is de overgang naar zo min mogelijk suikers en vet eten niet meer zo groot.
Bovenstaande zijn zaken die ik allemaal heb gedaan voor mijn operatie.
Ik geloof er beslist in dat deze hebben bijgedragen aan mijn ongecompliceerde operatie, waarbij ik niet de suggestie wil wekken dat complicaties aan jezelf liggen natuurlijk! Je hebt niet alles zelf in de hand.
Nog vaak denk ik terug aan die lieve, oude, positieve man daar op het bankje voor het ziekenhuis. Nog altijd hoor ik zijn stem in mijn hoofd wanneer er momenten zijn dat het even niet zo makkelijk is: ‘Ja, meissie je moet zelf de slingers ophangen hoor. Een ander doet het niet voor je.’
En daar heb ik verder helemaal niets aan toe te voegen.
Ook in het traject van afvallen maak je momenten mee die niet altijd meevallen. Naast de onvoorstelbare gelukkige momenten die je ervaart.
Hang de slingers op!